Menu

Blogs

De mensen van Wing bloggen over hun ervaringen en reflecties.

Liefde voor de publieke zaak

Wat begon als een bescheiden plannetje van wat vakgenoten, mondde 15 december uit in een heerlijke apotheose: de afsluiting van het Jaar van de Ruimte. Meer dan achthonderd mensen genoten in de Rijtuigenloods in Amersfoort van de rijke opbrengst van een jaar vol excursies en ontmoetingen, verhalen en gedichten, prijsvragen en battles. 1985-2015

Hoe is dat allemaal zo gegroeid? Daarvoor moeten we terug naar 2012. Toen was het vakgebied van ruimtelijke planners en ontwerpers in mineur. De politiek was eufemistisch gezegd niet dol op vergezichten voor de lange termijn. In die tijd vroeg Hans Leeflang, de ‘vader van de Vinex’,  me mee te denken over een terugblik op 30 jaar Vinex-beleid. In 1985 werd de Vinex-nota gelanceerd met de slogan: 2015, daar wordt nu aan gewerkt! We vormden een heus Comité 2015 en de ambitie groeide van een dag naar een week naar een Jaar van de Ruimte. En we zouden niet alleen terug maar vooral ook vooruit kijken en gezamenlijk een Manifest van het Jaar van de Ruimte schrijven met de ambities voor de toekomst.
Waslijn

2015 leek nog ver weg, maar er was werk aan de winkel. Behalve een Comité werd ook een bestuur gevormd en een commissie van aanbeveling bereid gevonden. De vorm werd langzaam duidelijker. Het moest een jaar worden waar zoveel mogelijk organisaties hun eigen projecten ‘aan de waslijn’ konden hangen, opgespannen tussen een start op 15 januari, en een slot op 15 december. In oktober 2014 verzamelden we ons tijdens de Dutch Design Week in Eindhoven en haalden voor het eerst het net op. Ik herinner me nog goed mijn opluchting dat er al zoveel goede events konden worden aangekondigd.
Online platform

Ook online moest het nodige gebeuren. Met Pakhuis de Zwijger uit Amsterdam bouwden we het platform Wij maken Nederland. Hier zouden de verslagen en bijdragen vanuit alle gebeurtenissen toegankelijk worden. Wing-collega Charlot Teng werd dankbaar ingevlogen als moderator voor water, voedsel, gezonde stad en nog het een en ander. Online en offline: alles moest uiteindelijk bij elkaar komen in het Manifest, als boodschap aan ieder die invloed heeft op het Nederland van morgen.

Afsluiten en doorgaan

Het Manifest kwam er. Op 15 december was de eer aan mij om het aan te bieden aan Minister Melanie Schultz van Hagen, en aan vertegenwoordigers van de Unie van Waterschappen, het IPO en de VNG.  De minister prees het enthousiasme en de liefde waarmee het afgelopen jaar door zoveel mensen vanuit allerlei verschillende hoeken is gewerkt. Dat was een treffende typering. Want in dit vak lopen allemaal mensen rond met passie voor de publieke zaak. Ook de reacties van andere mensen gedurende en na afloop van de slotdag waren blij en hoopvol.

Dankbaarheid

Het kan me met terugwerkende kracht ontroeren dat er zo veel dankbaarheid was dat we dit hele circus hebben weten te organiseren. Het vakgebied werd naar de achtergrond gedrukt en nu voelt men zich weer nodig en gewenst. Jonge mensen, net afgestudeerd, die dreigden een soort verloren generatie te worden, voelen zich uitgedaagd om het stokje over te nemen en willen in 2016 gewoon door gaan. De oudere garde die blij opmerkt: ‘We mogen weer visie hebben’. Dat soort dankbetuigingen. Daar was het ons om begonnen toen we dit idee in 2012 oppakten, en dan is het mooi om te merken dat het heeft gewerkt.
 
Meer indrukken over de afsluiting van het Jaar van de Ruimte zijn te vinden op:

  Wie maakt Nederland
  Lees de twittertijdlijn
  Jaarverslag in woord en beeld door Vereniging Deltametropool
  Achtergronden bij het Manifest
  Filmpje over het Manifest